Pascalle's eerste weken werken in Porto + 10 tips!
Hi allemaal! Ik zal mij even voorstellen aan jullie. Ik ben Pascalle Wubben, 27 jaar oud en ik woon sinds twee weken in de mooie stad Porto! Ja, soms moet ik mij ook even in mijn arm knijpen. Ik kan nog steeds niet geloven dat ik mag wonen en werken in Porto!
Mijn droom om te werken in Porto
Hoe ik hier ben beland ga ik je vertellen. Het begon allemaal vorig jaar februari toen ik een eindgesprek had met mijn mentor op school. We bespraken welke onderdelen er nog open stonden voor het behalen van mijn diploma. Dit waren voor mij alleen nog wat stage uren, want de opdrachten en toetsen had ik allemaal al afgerond. Normaal ben ik helemaal niet zo'n nerd op school hoor, maar ik had dit met een reden gedaan; wanneer je alles had afgerond mocht je je opgeven voor een buitenlandse stage. En dat wilde ik maar wat graag! Wonen en werken in het buitenland stond met stipt op nummer 1 op mijn bucketlist. Ohh.. Wat een gaaf avontuur zou je dan tegemoet gaan!
Helaas hielp mijn mentor mij snel uit mijn droom. Het was helaas niet mogelijk om voor één persoon het hele programma aan te passen. Nou, dan ga ik toch zelf?! Het schoot uit mijn mond voordat ik er erg in had. Ik laat mij niet zomaar tegenhouden! Diezelfde avond zat ik nog achter de laptop op de site van Grenzelooswerk te zoeken naar leuke advertenties.
Ik scrolde tussen de advertenties totdat ik er een tegenkwam voor klantenservicemedewerker bij Zalando in Porto. Dat klonk wel interessant. Klanten een goede ervaring meegeven vind ik het belangrijkste en leukste om te doen. Bovendien kon ik bij deze functie nog meer leren over het verlenen van goede service. Iets wat mij heel erg gaat helpen wanneer ik weer terug ben in Nederland. Dan ga ik namelijk mijn eigen bedrijf ‘Pascalle’s Passie’, een rijdende schoonheidssalon voor mensen met een beperking, opzetten! Andere pluspunten bij deze werkgever in Porto waren dat de werkgever de gehele papierhandel en het regelen van een accommodatie voor zijn rekening neemt. Wanneer je nog eens extra goed je best doet, valt er ook nog eens een goede bonus te verdienen. Verder kun je leuke activiteiten volgen zoals taal- en surflessen. En dat allemaal tijdens het werken in Porto! Dit klonk te mooi om waar te zijn! Ik solliciteerde en een week later was ik aangenomen. Yessss!! Het aftellen van de acht lange maanden kon gaan beginnen..
8 maanden later
Het is nu precies twee weken geleden dat ik aankwam in Porto. Zoals ik al eerder beschreef, kan ik het nog steeds niet geloven dat ik hier nu zit. Ik heb naar mijn grootste wens geluisterd en deze waar gemaakt. Ik wist dat werken in Portugal een ervaring zal zijn die ik nooit meer ga vergeten. In Porto zal ik mijzelf beter leren kennen en erachter komen wat ik écht wil in het leven. En ik kan je zeggen in deze twee weken heb ik al zo ontzettend veel over mezelf geleerd! Om zoveel mogelijk uit dit jaar te halen, had ik mezelf bepaalde doelen gesteld die ik wilde behalen. Zo wilde ik mij op elk vlak gaan ontwikkelen: lichamelijk, spiritueel, creatief noem het maar op. Alles zou ik gaan vast leggen op beeld, video en geluid, elke gebeurtenis zou ik netjes in geuren en kleuren beschrijven in mijn dagboek en als het even kon verstuurde ik ook nog eens rooksignalen en flessenpost. Waarom? Zodat mijn familie, maar ook mijn toekomstige klanten kunnen zien wat voor ontwikkeling ik door zou maken hier in Portugal.
Het plan was om mijn eerste dag te beginnen met een vlog. Waarin ik het afscheid van mijn familie liet zien, het opstijgen en landen van het vliegtuig, mijn bezoek aan de dokter voor een coronatest, het ritje naar kantoor om mijn computer op te halen en als klap op de vuurpijl een complete house- en roomtour. En dit alles ging dezelfde dag nog online. Want ja dit doen ook de echte influencers! Maar hoe leuk je plannen ook klinken bij mij liep het toch nét een tikkeltje anders dan ik in gedachten had. Ik merkte dat ik helemaal niet in de mood was om zo mijn dag te beleven. Ik wilde alles door mijn eigen ogen ervaren! En niet als die Chinese toerist, die horizontaal op het asfalt ligt om zo de mooiste kiekjes te schieten, met zijn groothoeklens. Bovendien al had ik besloten om alles de eerste dag online te zetten, dan zagen jullie alleen maar een chagrijnige Pascalle. Want mijn allereerste dag is heel anders gelopen dan ik in gedachten had! Ik was na zo’n lange dag kapot van alle indrukken, mijn maag rommelde, ik verlangde naar een warme douche en ik had opeens vierentwintig huisgenoten in plaats van de verwachte vier. En toen ik merkte dat mijn nachtlampje kapot was, was dat de druppel!! Argh…was ik hiervoor naar Porto gekomen?
Mopperend en met een lang gezicht vertrok ik naar bed. Ondertussen in gedachten al aan het fantaseren over mijn terugvlucht naar Nederland. Ik bedacht gelijk een plannetje; wat nou als ik gewoon zo mijn foto’s zou photoshoppen dat ik iedereen kon laten denken dat ik nog steeds in Porto verbleef? Alleen dan moet ik wel als een malle een cursus gaan volgen, want photoshoppen kan ik helemaal niet. Hmm.. misschien toch niet zo goed idee.. Gelukkig voelde ik mij de volgende dag al zoveel beter! Wat een warme douche, een lekkere maaltijd, een nacht goed slapen en een portie ongegeneerd klagen tegen je beste vriend wel niet allemaal kan doen voor een mens! Ook had ik, na een goed gesprek met mijn Nederlandse huisgenootje Liz, besloten om de lat niet meer zo hoog te leggen en mezelf de kans te geven om goed te wennen en vooral ook te genieten! Want verhuizen naar het buitenland doe je niet elke dag. Daarom een korte maar bewuste break van social media. En die heeft mij goed gedaan! Nu, twee weken verder, kan ik je vertellen dat ik het hier super naar mijn zin heb! Porto is een hele mooie stad, de mensen zijn vriendelijk, in het bijzonder de leuke mannen (de eerste twee dates zijn al achter de rug 😉). Ik heb leuke maar vooral gekke collega’s en ben blij met mijn vierentwintig huisgenoten, waarmee ik al menig huisfeestje heb gehouden!
Voor diegenen onder jullie die dezelfde stap gaan of willen nemen, heb ik mijn eigen tips samengesteld over je de eerste paar weken overleefd als je gaat werken in het buitenland! Zodat jij je niet als een dramaqueen als ik hoeft te gedragen haha.
Tip 1. Stel jezelf de eerste (paar) weken geen verplichtingen
Stipt op nummer een: stel jezelf geen verplichtingen de eerste (paar) weken! Ik ben hier zelf de mist mee ingegaan met al mijn vooraf gestelde doelen. In plaats van dat het mij zou helpen, kwam ik erg in de knoop met mezelf. Gun jezelf alsjeblieft de tijd om te wennen, des te sneller heb je je draai gevonden en kun je gaan werken aan je gestelde doelen!
Tip 2. Just go with the flow
Je bent zojuist verhuisd naar een hele nieuwe omgeving in het buitenland. Superleuk, maar ook spannend! Het is heel normaal om hierbij veel verschillende emoties te ervaren. Zo was ik het ene moment superblij en dan weer verdrietig of gefrustreerd. Liz, mijn huisgenote, beleefde haar eerste dag precies hetzelfde. Het is fijn om te weten dat je niet de enige bent en dat het heel normaal is en het gelukkig ook weer overgaat!
Tip 3. Leer je huisgenoten kennen
Knoop een praatje met je huisgenoten aan, ga samen boodschappen doen, koken, sporten, een film kijken of, net als ik, met je huisgenoten mee op stap!!
Tip 4. Leer de locals kennen
Het kan heel verleidelijk zijn om terug te vallen op andere Nederlandse mensen als je gaat werken in het buitenland. Logisch, want dat voelt lekker veilig in een vreemde omgeving waar je nog niemand kent. Maar om sneller te wennen is het beter om de locals te leren kennen. Zo leer je ook sneller de taal spreken en hun cultuur begrijpen. Bovendien is het waarschijnlijk een van de redenen waarom je ging verhuizen. Dus hup, maak er werk van! Tip: via Porto Expats op Facebook ontmoet je veel locals.
Tip 5. Neem spullen van thuis mee om jezelf snel thuis te voelen
Dit hoeft natuurlijk niet heel je inboedel te zijn; die gaat natuurlijk nooit passen in je koffer!😉 Denk vooral aan spullen die weinig wegen of nauwelijks plek in beslag nemen: foto’s, posters, beeldjes en andere versieringen. Zelf heb ik bijvoorbeeld mijn favoriete koffiemokken van Blond Amsterdam meegenomen.
Tip 6. Neem af een toe een momentje voor jezelf
Het is fijn om ook me-time in te lassen. Heel de dag ben je bezig om nieuwe prikkels te verwerken, in mijn geval ben ik omringd door mensen. Ik vind het daarom heerlijk om buiten een lange wandeling te maken en ondertussen te luisteren naar een podcast van Leef je mooiste leven.
Tip 7. Werk dingen af in Nederland
Ik heb heel bewust gekozen voor een jaar werken in Portugal en had geen zin om met één been in Portugal te staan en met het andere been in Nederland te blijven. Ik wilde er vol voor gaan. Om die reden heb ik bijvoorbeeld een belangrijk gesprek gevoerd met mijn moeder, die ik al anderhalf jaar niet had gezien. Of ga dat gesprek aan met die ene scharrel, zodat je weet waar je precies staat! Vergeet ook niet om je uit te schrijven bij instanties en verenigingen. Voor mij was dat de duikvereniging, omdat ik toch een jaar lang niet meer kon duiken in Nederland en geen zin had in overbodige mailtjes. Terug in Nederland ben je zo weer bij alles ingeschreven.
Tip 8. Verlaat bepaalde WhatsApp-groepen
Hier geldt eigenlijk dezelfde reden als bij punt 4 en 7. Ik stapte uit de familie groepsapp om tot rust te komen en alles op mijn manier te ervaren, zodat we elkaar niet voor elk scheet zouden appen. Ik merk dat de gesprekken die ik nu voer ook veel waardevoller zijn, omdat we elkaar écht iets te vertellen hebben.
Tip 9. Stippel niet steeds alles van tevoren uit
Iets wat ik maar wat graag deed als ik op vakantie was; ik moest en zou alles zien van een stad. Een typisch gevalletje van fear of missing out! Alleen ik woon nu niet voor een weekje in Porto, maar voor een heel jaar. Genoeg tijd dus om alle hotspots te ontdekken.
10. Geniet!!
Ja heel cliché ik weet het, maar zo is het wel: geniet van jouw avontuur! Laat alles over je heen komen en go with the flow. Zeg ‘ja’ tegen onbekende dingen als je gaat wonen en werken in het buitenland, leef met de dag en enjoy the ride! Ik weet dat je het geweldig zult vinden!
Bedankt voor het lezen en zoals Michael Pilarczyk altijd zegt; Leef je mooiste leven!
Liefs Pascalle