“Wat ga je nou weer in Praag doen? Werken!”

“Wat ga je nou weer in Praag doen?”

Ja, dat vroeg ik me aan het begin ook af. Nog nooit naar Praag/Tsjechië geweest, nog nooit ervaring opgedaan met werken in het buitenland en nog nooit alleen op vakantie geweest.

In april 2016 maakte ik een account aan op Grenzelooswerk, eigenlijk voor de lol. Ik wist niet zo goed wat ik wilde in Nederland en toen kwam het in me op om toch echt eens te gaan werken in het buitenland. Iets wat ik altijd al wilde, maar nooit durfde. Ik solliciteerde op twee vacatures in het buitenland, waarvan 1 mijn volledige interesse had. Het ging om de klantenservice van Transavia. Een baan dat te maken heeft met de luchtvaart en ook nog eens in het buitenland, dit moest het wel worden. De sollicitatie verliep erg snel en voor ik het wist was ik aangenomen. Toen kwam het wel erg dichtbij en werd het wat serieuzer dan ik had verwacht.

Ik besloot om pas in september die kant op te gaan. Ik had vakanties en verjaardagen gepland die ik niet wilde missen en voor het geval ik er mijn hele leven wilde blijven, moest ik natuurlijk wel een afscheidsfeestje geven.

Op 20 september ging ik die kant op, zodat ik nog een aantal dagen de stad kon verkennen voordat ik 26 september aan de slag zou gaan. Rondjes over Old Town Square en de Karelsbrug om uiteindelijk te verdwalen, want daar ben ik goed in. Na 9 maanden werken in Praag lukte me dit nog steeds!

26 september 2016, dag 1 van de training om aan de slag te gaan als klantenservice medewerker van Transavia. De training bevatte erg veel informatie en ik vroeg me af waar ik het allemaal zou laten. Na de twee weken was het eigenlijk allemaal logisch geworden en heeft alle informatie een plekje gevonden. Het was tijd om aan de slag te gaan op het platform, een week van coaching. Ik herinner me nog mijn eerste telefoontje. Ik luisterde mee met een ervaren collega en ze vroeg of ik het eerstvolgende belletje wilde opnemen en ik zei – iets te snel – “Oke.” De stressvlekken kwamen tevoorschijn en ik had geen idee wat ik moest doen. Gelukkig bestaat er een “indewacht”-knop en deze heeft mij aan het begin erg goed geholpen om even de juiste informatie op te zoeken of na te vragen.

Na een aantal shifts alleen te hebben gedraaid, voelde ik me al steeds meer op mijn gemak. De belletjes handelde ik sneller af en ook de e-mails. Er is gelukkig altijd iemand om de procedures na te vragen, dit vond ik erg fijn.

Na een maand kreeg ik de mogelijkheid om een interne training te volgen voor Social Media, dit vond ik eigenlijk helemaal niks nog. Ik wilde eerst het andere product goed onder de knie krijgen, maar gaf het toch een kans. Door persoonlijke omstandigheden in Nederland is deze training voor mij iets later geworden. Ik begon na de training eerst met privé berichtjes op WhatsApp, Facebook en Twitter. Na een tijdje ging ik ook publieke berichtjes sturen en stukje bij beetje ging dat ook beter.

Na een tijdje mocht ik helpen bij HR, omdat ze daar een Nederlandse spreker nodig hadden. Leuk voor erbij, dacht ik. Van beide kanten verliep het erg positief en er werd gevraagd of ik daar aan de slag wilde als recruiter. Why not, dacht ik. Ik had hier totaal geen ervaring mee, maar ik liet het wel gewoon op me af komen. Zou vast wel goed komen. In de tijd dat ik deze offer kreeg, had ik wegens verschillende omstandigheden besloten om terug naar Nederland te verhuizen. Ik zou de laatste 3 maanden in Praag afsluiten bij HR, een leuke afsluiter mag ik wel zeggen. Na 9 maanden werken in Praag, ging ik terug naar Nederland.

Ik had het altijd heel erg naar mijn zin met mijn collega’s en het werk vond ik ook erg leuk! Praag is een erg oude en toch bruisende stad. Er is dagelijks wel wat te doen of te zien. In mijn vrije tijd ging ik daarom ook de stad verkennen. Soms alleen, soms met collega’s. Aanraders zijn Prague Zoo en de botanische tuin. Neem voor beide wel een dagje vrij, want het is erg groot. Aan de “overkant” van de Karelsbrug vind je ook de John Lennon Wall, waar je een foto van kunt vinden hierboven. Echt zo’n foto voor op Facebook op Instagram.

Ik ben inmiddels 3 maanden weer in Nederland en ik heb geen seconde spijt gehad van de beslissing om te gaan wonen en werken in Praag!